اولین کامپیوتر، چرتکه بوده است. این شیوهی محاسبه حتی پیش از چرخ اختراع شده است. (تمایل ما به این که سرمان کلاه نرود، ظاهراً عمیقتر از نیاز به راحتتر سفر کردن است). مدارک باستانشناسی نشان میدهد که در حدود 4000 سال پیش از میلاد مسیح از شکلی از چرتکه در چین و خاورمیانه استفاده میشده است.
به نظر میرسد که چرتکه به طور مستقل در هر یک از این دو ناحیه تکامل پیدا کرده است. بعضیها معتقدند که این موضوع اولویت ریاضیات را نشان میدهد: نیاز به محاسبه ظاهر یک کارکرد ناگزیر در شرایط انسانی است.
«چرتکه» یا Abacus از واژهی بابلی alaq به معنی «خاک» مشتق شده است. محققین برای این استنباط چشمگیر توضیح کاملاً استادانهای پیدا کردهاند. بر طبق یک نظریه، تمام محاسبات در ابتدا بر روی خاک انجام میگرفت، بنابراین خاک نامی شد برای هر گونه محاسبه. برطبق نظریهی دیگر، شیوه محاسبه با چرتکه ابتدا به شکل خطوطی بر روی خاک رسم میشد. در واقع چرتکه مطلقاً یک کامپیوتر نیست. محاسبه واقعی توسط به کارگیرنده چرتکه انجام میشود، که برنامه (مهارت ریاضی لازم) را باید در سرش داشته باشد.
چرتکه، چه کامپیوتر باشد چه نباشد، و برنامه انسانی آن به طور مطمئن در سراسر اروپا و آسیا تا قرون وسطی برای محاسبه به کار میرفته است. سپس مفهوم صفر وارد ریاضیات شد که برای محاسباتی که با چرتکه انجام میشد مشکلاتی را پیش آورد. در نتیجه ریاضیدانان بزرگ به سرعت از این وسیله کودکانه دوری گرفتند. با این وجود تا قرنها پس از آن از چرتکه به عنوان ماشین حساب، کامیپوتر، و خیلی چیزهای دیگر استفاده میشد. در واقع تا همین امروز هم چرتکه نقش عمدهای را در اقتصاد محلی بخشهایی از آسیای مرکزی و روسیه باز میکند.
تاریخ اولین ماشینهای حسابگر هنوز هم نامعلوم است. در سال 1900 غواصان یونانی در نزدیکی جزیره آنتیکوثرا در دریای اژه یک کشتی شکسته مربوط به سال اول پی از میلاد مسیح را پیدا کردند. در میان مجسمهها و کوزههای شکسته قطعاتی از برنز زنگزدهای را پیدا کردند که به نظر میرسید بخشی از یک ماشین باشد. پنجاه سال پس از این واقعه پژوهشگران توانستند بفهمند که چگونه این قطعات را به هم بچسبانند و یک مدل قابل استفاده بسازند. معلوم شد که این مدل یک نوع ماشین محاسبه ستارهشناسی است که درست مانند یک کامپیوتر آنالوگ امروزین کار میکرده است، یعنی از قطعات مکانیکی برای محاسبه استفاده میکرده است. دستهای را میچرخاندند که دندههایی را به کار میانداخت، که به نوبهی خو صفحاتی را میگرداند که از روی آنها میشد محل خورشید و سیارات را در منطقه البروج پیدا کرد.
آن چه این کشف را شگفتآور میکند این است که وسیلهای بینظیر است. چیزی که کمترین شباهتی را با آن داشته باشد هیچ گاه از این دوران تاریخی به دست نیامده است. در متون باستانی یونانی هیچ ذکری از این ماشین یا چیزی شبیه آن در میان نیست. هیچ فیلسوف، شاعر، ریاضیدان، دانشمند و یا ستارهشناسی اشارهای به چنین شیء نمیکند. براساس معلومات کنونی ما از علوم یونانیان باستان، هیچ سابقه و یا دانشی که بتواند چنین ماشینی را بسازد وجود نداشته است. به نظر میرسد که شاید اولین کامپیوتر دستگاهی عجیب و غریب بوده باشد، شاید یک اسباببازی بوده که توسط یک نابغه گمنام مطلع از مکانیک ساخته شده و بعد هم از صفحهی روزگار محو شده است. شخصی عجیب و غریب که بدون هیچ اثرگذاری مانند ستاره دنبالهدار محو میشود. سپس هیچ خبری نیست-تا هزار و پانصد سال بعد.
اولین ماشین حساب مکانیکی «واقعی» در سال 1623 توسط ویلیام شیکارد، استاد عبری در دانشگاه توبینگن ساخته شد. شیکارد دوست ستارهشناس یوهانس کپلر بود که قوانین حرکت سیارات را کشف کرد. کپلر علاقهی نهانی به ریاضیات را که طی سالیان دراز فراموش شده بود در این استاد زبان عبری بیدار کرد که به نظر میرسد که قدرت محاسبهاش طی سالهای ظاهراً کمی ضعیف شده بود؛ بنابراین او تصمیم گرفت تا ماشینی برای کمک به جمع زدن بسازد. ماشین شیکارد «ساعت محاسبه» نام داشت. این ماشین به ستارهشناسان کمک میکرد تا جدول نجومی (موقعیت آینده خورشید، ماه و سیارات) را محاسبه کنند.
متأسفانه نمیدانیم که آیا این ماشین کار میکرده یا خیر و اگر کار میکرده دقیقاً چگونه بوده است. اولین و تنها نمونهی این ماشین ناقص ماند، زیرا ماشین و نقشه آن طی جنگهای سی ساله در اثر آتشسوزی از میان رفت. بدین ترتیب نام شیکارد به حاشیهی تاریخ رانده شد تا به عنوان مخترع مهمترین پیشرفت تکنولوژیکی پس از اختراع یراق اسب.